پیش بینی امام علی همراه تصویر

پیش بینی امیرالمومنین(علیه السلام) برای جامعه امروز ما !

«انبار مسلک» ها کسانی اند که می دوند تا داشته باشند بعد تلاش بیشتر تا بهتر و گرانترش را صاحب شوند و بعد دنبال این هستند که تعداد آن را افزایش دهند. نکته مهم در این افراد، انباشته سازی بی مصرف است.

قرآن کریم با تعبیر «تَکاَثرٌ فىِ الْأَمْوَال» از این فرهنگ به فرهنگ تکاثر یاد می کند و آن را جلوه ای از رفتار دلباختگان به دنیا می داند [1] و آن را مانعی برای داشتن یک زندگی دینی و توجه به کمالات انسانی می داند: أَلْهاکم التَّکاثر [2]؛ تفاخر و مباهات بر یکدیگر به کثرت ثروت و انواع دارایی ها، شما را از خدا و قیامت به خود مشغول داشت.

با مطالعه سخنان امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه می توان داروی شفابخشی برای این درد عالمگیر پیدا کرد؛ دارویی که مبتلایان را شفا و اهل سلامت را در برابر آن مصونیت می بخشد.

روزی مقدر و تضمین شده است

امیرالمومنین علیه السلام می فرماید خدا روزیِ لازم را تضمین کرده و به مردم توصیه کرده از این بابت خیالشان راحت باشد و در عوض به فکر انجام وظیفه شان باشند و تلاش کنند در این زمینه کوتاهی نکنند؛ اما باور و در نتیجه رفتار مردم عکس این است؛ از بابت وظیفه خیالشان را راحت کرده اند و به فکر آن نیستند و در عوض حرص روزی را می زنند و تمام تلاششان برای کسب آن است

روزی به مقدار کفاف زندگی ما هم تقدیر شده و هم تضمین و ما مامور به انجام وظیفه ای هستیم که همان خدا بر عهده مان نهاده ؛ پس بیش از آنکه نگران روزی باشیم به فکر انجام وظیفه مان باشیم. آنچه را هم که روزیمان می شود به قدر لازم برای گذران زندگی مصرف کنیم و بقیه را به دیگرانی تقدیم کنیم که به آن نیازمندند

جمعِ بی مصرف، انباری داری دیگران است

امیرمومنان علیه السلام رو به تمام انسانها کرده و به همه آنها در هر زمان و مکانی که هستند جمله ای می فرماید: یَا ابْنَ آدَمَ مَا کَسَبْتَ فَوْقَ قوتِکَ فَأَنْتَ فِیهِ خَازِنٌ لِغَیْرِک (حکمت ۱۹۲) ؛ ای آدمیزاد! آنچه بیش از نیازت به دست می آوری و ذخیره می کنی در واقع برای دیگران انبار داری می کنی.

بی شک روی سخن حضرت با کسانی نیست که بیش از نیاز و مصرفشان به دست می آورند؛ اما آن را به نیازمندان تقدیم می کنند که این مصرف است و نه انبار داری.

منظور حضرت از آن «غیر تو» (لِغَیْرِک) ورثه انسان است.(حکمت 416) که چه خوب باشند و چه بد؛ همین که این شخص از دنیا رفت به سراغ اموال انبار شده او می روند و اموالی که او برایشان عمر خود مصرف کرد و خود از آنها مصرف نکرد بین خود تقسیم می کنند و این بیچاره نسبت به اموالِ انبار شدهِ مصرف نشدهِ خود، تنها کاری که می تواند بکند خوردن حسرت است حسرت بر کارهایی که می توانست با این سرمایه و ثروت بکند و نکرد.

نتیجه اینکه:

بنا بر رهنمود امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه بدانیم که روزی به مقدار کفاف زندگی ما هم تقدیر شده و هم تضمین و ما مامور به انجام وظیفه ای هستیم که همان خدا بر عهده مان نهاده ؛ پس بیش از آنکه نگران روزی باشیم به فکر انجام وظیفه مان باشیم. آنچه را هم که روزیمان می شود به قدر لازم برای گذران زندگی مصرف کنیم و بقیه را به دیگرانی تقدیم کنیم که به آن نیازمندند و توان تهیه آن را ندارند که این می تواند به صورت قرض مدت دار باشد و یا هدیه ای از بنده خدا به بنده ای دیگر.

 👈📎ﻟﻄﻔﺎ ﺑﺎ ﺍﺷﺘﺮﺍڪ ﮔﺬﺍﺭﮮ📌 ﺑـﮧ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭمطلب و لینک صفحه ڪﻤڪ ڪﻨﯿﺪ.

◆کپی فقط با لینک صفحه بلامانع است◆

صفحه فرهنگی بچه شیعه

➣http://line.me/ti/p/%40exu2771t

تلگرام بچه شیعه

➣https://telegram.me/bacheshiye

 حضرت علی(ع):هر چیزی زکاتی دارد٬زکات علم یاد دادن به دیگران است. در ثواب نشر شریک باشید...

❤Share Pls ❤️

     👇 👇 👇