خیمه هاسوخت ,خانم سعیده

خیمه ها سوخت دویدیم و حرم سوخت عمو

معجرم سوخت همه دور و برم سوخت عمو

روی این خار بیابان نفسم بند آمد

ناگهان سیلی و چشمان ترم سوخت عمو

بعد تو دست یتیمان حرم را بستند

لابه لای قل و زنجیر پرم سوخت عمو

تا که بر نیزه سر قافله سالار گذشت

عمه با خاطره های پدرم سوخت عمو

آه از کوفه و آن هلهله و بزم یزید

از غم غربت عمه جگرم سوخت عمو

وقتی آمد سر بابای غریبم دیدم

آسمان تیره شد و در نظرم سوخت عمو