خصائص حضرت سیدالشهداء
ویژگیهای آن حضرت چندان زیاد است که باید گفت: امام حسین علیه‌السلام همه چیزش مخصوص است.مرحوم شیخ جعفر شوشتری کتاب جداگانه‌ای در این خصوص نوشته است.اشاره به برخی از این ویژگیها زینت بخش خواهد بود:
1-امتیاز نور آن بزرگوار در عالم بالا، که این امتیاز در آن عالم به لحاظ نستبی است که با نور رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم دارد، چنانکه فرموده:«حسین منی و أنا من حسین».و در این عالم، امتیاز آن سبب حزن و اندوه است چنانکه از قضیه حضرت آدم ظاهر می‌شود.وبالاخره امتیاز خاص نور آن بزرگوار در دوران حمل که: والده‌ی ماجده‌اش علیهاالسلام فرمود: چون پنج ماه ازحملش گذشت درشب تاریک احتیاج به چراغ نداشتم.
2- عظمت جد و پدر و مادر و برادر و خواهر که برای هیچکس جمع نشده است.
3- محبت شدید رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فاطمه زهرا علیهاالسلام به حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام.
4- مقام شفاعت آن بزرگوار را احدی ندارد، چون خداوند عوض شهادت، این مقام را به آن حضرت عطا فرموده است، با اینکه دیگران هم در روز قیامت شفاعت میکنند ولی بغیر از چهارده معصوم علیهمالسلام همه احتیاج به شفاعت آن بزرگوار دارند. همچون فطرس ملک که صدها سال معذب بود،و با شفاعت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام آزاد شد.
و به روایتی اهل محشر (آنها که نجات پیدا میکنند) هزار صف می‌باشند. نهصد و نود و نه صف از آنها به شفاعت امام حسین علیه‌السلام به بهشت می‌روند و یک صف آنها را سایر امامان علیهمالسلام شفاعت کنند و در آن صف نیز امام حسین علیه‌السلام شریک باشد.
5- ائمه علیهمالسلام از نسل آن حضرتند. نه امام که آخرین آنها حضرت مهدی علیه‌السلام می‌باشد از فرزندان حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام می‌باشند.
6- شهادت آن بزرگوار را هزاران سال قبل از تولد آنجناب خداوند به جبرئیل خبر می‌دهد، جبرئیل روضه می‌خواند و انبیاء و اوصیاء با خبر می‌شوند. و در هر موقعیتی که پیش می‌آمد حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‌السلام به دیگران گوشزد می‌کردند.
7- عظمت اصحاب آن بزرگوار که حضرتش فرمودند:«فانی لا أعلم أصحابنا أوفی و لا خیرا من أصحابی و لا أهل بیت أبر و لا أوصل من أهل بیتی».«همانا من اصحابی با وفاتر و بهتر از اصحابم سراغ ندارم، و خاندانی نیکوکارتر و مهربانتر از خاندان خود ندانم».
8- عبادات آن حضرت، همچون نماز آن بزرگوار که مخصوص خودش بود.
9- فضائل و ثواب گریه بر آن حضرت، که صدها حدیث وارد شده و گریه حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‌السلام و مادرش فاطمه زهرا علیهاالسلام و برادرش امام مجتبی علیه‌السلام و ائمه بعد علیهمالسلام و گریه انبیاء و اولیاء و ملائکه که برای احدی جز او نقل نشده است.برای چه کسی این گونه وارد شده که حضرت صاحب الأمر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - بفرمایند: «فلأندبنک صباحا و مساء و لأبکین لک بدل الدموع دما».
10- شرف و عظمت کربلای آن حضرت بر تمام زمینها حتی بر کعبه.
11- ثواب زیارت آن حضرت قابل وصف نیست حتی درباره‌ی هیچ یک از معصومین علیهمالسلام به این مقدار وارد نشده، تا آنجا که میفرمایند: زائر او خدا را در عرش زیارت کرده است.همچنین زیارت آن حضرت در روز اربعین یکی از پنج نشانه‌ی مؤمن معرفی شده است. و در تمام ایام سال و لیالی متبرکه زیارت آن حضرت وارد شده است.
12- سفارش بپا داشتن مجالس عزداری آن حضرت، تا آنجا که حتی قبل از ولادت آن بزرگوار، انبیاء الهی مجالس آن امام مظلوم را برپا می‌کردند و برای آن حضرتعزاداری می‌نمودند.
13- توسل به آن حضرت نزدیکترین راه به سوی خداوند است، و همه می‌توانند با آن حضرت ارتباط برقرار کنند.
14- استغاثه به آن حضرت تمام گرفتاریها را برطرف میکند.
15- امید گنهکاران و باب نجات امت، امام حسین علیه‌السلام است.
16- خداوند در عوض شهادت شفاء را در تربت آن حضرت قرار داده است.
17- فضیلت تربت آن بزرگوار وسجده بر آن، که وارد شده: هرگاه ملکی به زمین می‌آید و بر می‌گردد، ملائکه از او تربت آن حضرت را به عنوان هدیه طلب میکنند.در روایات آمده که سجده بر تربت آن بزرگوار حجابهای هفتگانه را پاره میکند و سبب قبولی نماز است.
18- خوردن هر خاکی حرام است مگر تربت آن بزرگوار به قصد استشفاء(بقدرناچیز)
19- حرم آن حضرت یکی از چهار مکانی است که مسافر می‌تواند در آنجا نماز را تمام بخواند.
20- امام حسین علیه‌السلام یکی از درهای بهشت است، از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که فرمودند:«ألا وان الحسین باب من أبواب الجنة، من عانده حرم الله علیه رائحة الجنة».«آگاه باشید که حسین دری از درهای بهشت است، هر کس با او دشمنی کند خداوند بوی بهشت را بر او حرام می‌سازد».
21- سالار شهیدان آینه‌ی تمام نمای حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بود، و نقل شده است که آن حضرت از همه‌ی مردم به رسول خدا شبیه‌تر بود.(اخلاقی وخلقی)
22- در شب میلاد آن بزرگوار به احترام حضرتش آتش جهنم خاموش شد.
23- هنگام ولادت امام حسین علیه‌السلام ملائکه به ریاست حضرت جبرئیل گروه گروه بر رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل می‌شدند و به آن حضرت تبریک می‌گفتند.
24- اولین مولودی که هنگام ولادت او جد و پدر و مادرش گریستند آن حضرت بود.
25- هر یک از معصومین علیهمالسلام نام آن بزرگوار را می‌بردند و می‌گریستند، و مؤمنین کامل نیز چون او را یاد کنند گریه میکنند.
26- امام حسین علیه‌السلام آنقدر هیبت و ابهت داشت که امام حسن مجتبی علیه‌السلام هیبت او را در سطح هیبت امیرمؤمنان علیه‌السلام می‌انگاشت و به او چون پدرش احترام می‌گذاشت.(حدیث آن در فصل فضائل از منتهی الامال آمده).
27- عذاب قاتل آن حضرت از همه اهل جهنم بیشتر است، و وارد شده که او اهل تابوت می‌باشد یعنی نصف عذاب اهل دنیا بر اوست.
و خواهد آمد که خداوند به حضرت موسی فرمود: ای موسی، اگر در مورد اولین و آخرین مرا بخوانی تو را اجابت می‌کنم، مگر در مورد قاتل حسین بن علی که خود انتقام او را از قاتلش خواهم گرفت.
28- مطابق روایات فراوان، اولین کسی که در رجعت بر می‌گردد، سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام می باشد که بعد از حکومت حضرت بقیة الله الأعظم - ارواحنا فداه - چهل هزار سال فرمانروائی میکنند.
29- دعا در حرم امام حسین علیه‌السلام مستجاب است.
30- امام حسین علیه‌السلام وارث (مصائب و فضائل و کمالات) همه پیامبران است، چنانکه در زیارت وارث آمده است.
31- تولد آن حضرت در ماه شعبان است که شهادت هیچکدام از معصومین در آن ماه نقل نشده است. و شهادت آن بزرگوار در ماه محرم است که تولد هیچ یک از معصومین علیهمالسلام در آن ماه اتفاق نیفتاده است.
32- صبر آن حضرت، که آن بزرگوار تمام مراتب صبر را دارا بودند، چون حتی در وقتی که بر خاک افتاده، تمام اعضایش پاره پاره، سرش شکافته، قلبش از نیزه سه پهلو چاک، لبهایش از عطش خشک شده، سر و رویش از خون خضاب شده بود، صدای اسغاثه عیال و اطفالش از یک طرف، شماتت دشمنان از طرف دیگر، در آن حال فرمود:«صبرا علی قضاءک، لا معبود سواک»یعنی«بر قضای تو شکیبائی می‌نمایم، معبودی جز تو نیست».در زیارت ناحیه‌ی مقدسه وارد شده:«لقد عجبت من صبرک ملائکة السموات»یعنی«براستی ملائکه آسمانها از صبر تو به شگفت آمدند».
33- در زیارت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام علاوه بر سلام بر خود آن مظلوم بر اعضاء و جوارح آن بزرگوار سلام داده می‌شود، سلام می‌کنی بر سر بریده‌ی او، سلام بر سینه‌ی شکسته‌اش، سلام بر بدنش، سلام بر محاسن خون آلودش، سلام بر بدن برهنه‌اش، سلام بر سر بر نیزه‌اش، سلام بر خون او، و... اما در زیارت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فقط بر خود آنجناب سلام داده می‌شود، می‌گوئیم:«السلام علیک یا نبی الله، یا خاتم النبیین»و هکذا از صفات خودش که راجع به اسم و لقبند.
34- هنگام زیارت آن بزرگوار هفت دفعه باید گفت: «لبیک داعی الله»، و (ممکن است) این هفت لبیک جواب هفت استغاثه‌ی آن حضرت باشد که اختصاص به اهل آن زمان ندارد. 35-درباره‌ی زیارت امام حسین علیه‌السلام یکی ازامامان به مفضل فرمودند:«لا تزورن خیر من أن تزورن».یعنی زیارت نکردن(شما) بهتراززیارت کردن است! مفضل گوید: عرض کردم: چرا ترک زیارت ما از زیارت کردن بهتر است؟ فرمودند: زیرا هنگامی که به زیارت آن بزرگوار می‌روید خوشحالی می‌کنید، غذاهای لذیذ صرف می‌نمائید، با اینکه حسین بن علی علیه‌السلام مهموم و مغموم، تشنه و گرسنه شهید شده است...
- وخصوصیات دیگرمخصوص آن حضرت...
